για ρομαντικούς με style....

...την ώρα που ο γέρος χρόνος θα φεύγει

ανάψτε κεριά για να υποδεχτείτε

τον Νέο...!!!


... αλλά κάντε το με style...
κεριά,ποτήρια διάφανα
και μερικά κλαδάκια κισσού,
δίνουν αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα!!!

συνέντευξη με τον...Ebenezer Scrooge!!!

Mάλιστα...έγινε κι αυτό...
Και γιατί όχι..??
Εδώ γίνονται άλλα κι άλλα...
170 χρόνια μετά,ο διάσημος ήρωας του Ντίκενς λύνει τη σιωπή του και απαντά σε καυτά ερωτήματα,σε μιά συνέντευξη που θα συζητηθεί....













by Martin Wolf

Ο Ebenezer Scrooge μπήκε αργά στο δωμάτιο. Προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν όπως ακριβώς τον είχε περιγράψει ο Κάρολος Ντίκενς. Πώς είναι δυνατόν, αναρωτήθηκα, να μην έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου αυτά τα τελευταία 170 χρόνια; Αυτό πρέπει να είναι το πλεονέκτημα να είσαι λογοτεχνικό πρόσωπο, κατέληξα.

"Καλημέρα, κ. Scrooge", είπα ευγενικά. "Έχω έρθει να σας πάρω συνέντευξη για το νέο σας best seller, το Scroogenomics - or How to Do Well out of Doing Good" (Scroogenomics ή πώς να τα καταφέρετε κάνοντας το καλό).

Ο Eb. Scrooge χαμογέλασε. "Ναι", απάντησε. "Πρέπει να παραδεχθώ ότι το βιβλίο Scroogenomics του Joel Waldfogel παρουσιάζει ένα μέρος του εαυτού μου που δεν είχε φωτιστεί. Ο Ντίκενς, αν και ταλαντούχος συγγραφέας, ήταν απλώς ένας συναισθηματικός ανόητος. Ποτέ δεν κατάλαβε σε τι ακριβώς αφορούσε η αλλαγή μου εκείνα τα Χριστούγεννα.

Έμαθα, πάνω από όλα, να δείχνω φιλάνθρωπος. Η ικανότητα αυτή, σε συνδυασμό με την επιχειρηματική μου διορατικότητα, βοήθησε στο να μετατρέψω τη Marley & Scrooge σε μία διεθνή επιχείρηση. Ευτυχώς, αυτή η φιλανθρωπία έχει γίνει λιγότερο οδυνηρή, καθώς οι δωρεές απαλλάσσονται πλέον από την εφορία. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ευχάριστο για έναν φιλάργυρο από την κρατικά επιδοτούμενη φιλανθρωπία".

Εξεπλάγην από την ειλικρίνειά του. Θα πρέπει να ήπιε κάτι παραπάνω νωρίτερα στο πάρτι της παρουσίασης του βιβλίου. Μετά την αυστηρή εγκράτεια που περιέγραψε ο Ντίκενς, ακόμη και ένα ποτηράκι θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη ζημιά.

"Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο βιβλίο", συνέχισα, "είναι πως δεν αφορά μόνο στον πολύτιμο ρόλο της φήμης που αποκτήσατε για τη φιλανθρωπία ως προς την επιχειρηματική σας επιτυχία. Έχετε επίσης ισχυρές απόψεις για το πώς θα πρέπει να λειτουργεί η κυβέρνηση. Στηρίζετε σθεναρά τις περικοπές που αποφάσισε η κυβέρνηση συνασπισμού στη Βρετανία. Μήπως, όμως, η θέση αυτή έρχεται σε αντίθεση με το φιλανθρωπικό προφίλ σας;".

"Καθόλου", απάντησε απότομα ο Eb. Scrooge. "Η θέση μου συνοψίζεται στο μότο δημόσια σύνεση και ιδιωτική φιλανθρωπία. Πώς θα δείξουμε εμείς οι πλούσιοι την καλοσύνη μας εάν το κράτος επιμένει να τους φροντίζει όλους;".

"Ή, ακόμη χειρότερα, εάν το κράτος φροντίζει εκείνους τόσο τους άξιους όσο και τους ανάξιους. Ένα πράγμα που κατάλαβε καλά ο Ντίκενς είναι πως όσοι δέχτηκαν τη φιλανθρωπία μου το άξιζαν πραγματικά. Η αγαπημένη μου δωρεά είναι χριστουγεννιάτικες γαλοπούλες γι' αυτούς που το αξίζουν. Νομίζετε πως θα δίναμε γαλοπούλες στον καθέναν; Σε καμία περίπτωση. Επιλέγουμε προσεκτικά".

"Άρα, υποστηρίζετε επίσης την κρατική μεταρρύθμιση του συστήματος πρόνοιας, βάσει της οποίας οι εργαζόμενοι πληρώνουν περισσότερο;".

"Φυσικά", απάντησε ο Scrooge και συμπλήρωσε: "Το να πληρώνουν οι εργαζόμενοι είναι το βασικό μου μότο. Το μόνο χειρότερο από έναν ανάξιο φτωχό είναι ο άνεργος φτωχός. Ουσιαστικά, είναι το ίδιο πράγμα. Αυτές είναι καλές βικτοριανές αξίες".

"Και τι γίνεται, όμως, με τους ανάξιους πλούσιους; Η Scrooge Bank διασώθηκε από κρατικά κεφάλαια και αμέσως μετά άρχισε και πάλι να πληρώνει bonus στη διοίκησή της και μερίσματα σε εσάς. Πώς δικαιολογείται αυτό το κοινωνικό κράτος; Δεν είναι και τόσο βικτοριανό, έτσι;".

"Όχι, πράγματι, και είναι ακόμη το καλύτερο. Από πολλές πλευρές, τα πράγματα έχουν πάρει την κατιούσα τα τελευταία 170 χρόνια. Αυτή, όμως, είναι μία εξαίρεση. Οι τράπεζες είναι πολύ σημαντικές για να αφεθούν στην πτώχευση. Οι πλούσιοι άνθρωποι κάνουν πραγματικά σπουδαία πράγματα, όπως το να δίνουν εργασία στους φτωχούς και να τους δίνουν και κάποια φιλανθρωπία.

Η κυβέρνηση και η Κεντρική Τράπεζα της Αγγλίας σωστά εγγυήθηκαν για τα χρέη μας και μας προσέφεραν φθηνό χρήμα. Ούτως ή άλλως, το λάθος ήταν της κεντρικής τράπεζας. Εκείνη ενθάρρυνε τον δανεισμό. Τι περίμεναν λοιπόν ότι θα κάνουν οι τράπεζες;".

"Σε γενικές γραμμές, νομίζετε ότι ο George Osborne κάνει καλή δουλειά στο υπουργείο Οικονομικών της Βρετανίας;".

"Φυσικά", απάντησε ο Eb. Scrooge. "Οι δικές του είναι οι καλύτερες βικτοριανές αξίες. Περικοπές στις δαπάνες για τους δημοσίους υπαλλήλους και τους φτωχούς και μεγαλύτερα περιθώρια κινήσεων για τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και την ιδιωτική φιλανθρωπία".

"Εγώ προσωπικά επενδύω στον χρυσό. Ελπίζω ότι μπορούμε να πείσουμε το Κογκρέσο σε αυτές τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιστρέψουν στον κανόνα του χρυσού σε μία τιμή τουλάχιστον 20.000 δολαρίων ανά ουγκιά. Θα βγάλω μια περιουσία. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα της βασικής μου αρχής να επωφελείσαι ενώ κάνεις το καλό".

"Όμως", είπα, "αυτές οι περικοπές μπορεί να βυθίσουν την οικονομία σε μεγαλύτερη ύφεση. Αυτό δεν μοιάζει και τόσο φιλάνθρωπο".

Ο Eb. Scrooge σκέφτηκε για λίγο. Μετά χαμογέλασε. "Σε καμία περίπτωση. Η οικονομία σίγουρα θα ανακάμψει μακροπρόθεσμα. Εν τω μεταξύ, ο κόσμος θα αποκτήσει τις αξίες της σκληρής δουλειάς και της σύνεσης στον νέο αγώνα εύρεσης εργασίας. Αυτό είναι πολύ σωστό. Το βασικό μέλημα διατήρησης των τραπεζών έχει επιτευχθεί. Τώρα θα πρέπει να επιτρέψουμε στην επιχειρηματική δραστηριότητα στη Βρετανία να βρει πεδίο δράσης".

"Σε γενικές γραμμές τότε", ρώτησα, "προβλέπετε τον παγκόσμιο θρίαμβο των Scroogenomics;".

"Όχι ακριβώς", απάντησε. "Στις πρώην αποικίες δεν καταλαβαίνουν ακόμη τη σημασία των βικτοριανών οικονομικών. Καταλαβαίνουν όμως την ανάγκη για αυτοσυντήρηση και για ιδιωτική φιλανθρωπία.

Εν τω μεταξύ, στην Ευρώπη η θέληση για υιοθέτηση βικτοριανής δημοσιονομικής πολιτικής είναι πολύ ισχυρή. Όμως, δεν καταλαβαίνουν πλήρως τη σημασία της αυτοσυντήρησης και της ιδιωτικής φιλανθρωπίας. Η νεοσύστατη κυβέρνηση συνασπισμού στη Βρετανία, με χαρά βλέπω, καταλαβαίνει τα πάντα σωστά".

Έφυγα από αυτήν τη συνάντηση χαρούμενος με την ευχή του Scrooge για "Καλά Χριστούγεννα" ακόμη να ηχεί στα αφτιά μου. Ήξερα πως αυτή η ειλικρινής συνέντευξη με αυτόν τον μεγάλο άνδρα του επιχειρείν -η πρώτη του από το 1843- θα ήταν εντυπωσιακή. Πώς είναι δυνατόν, αναρωτήθηκα, να τον καταλάβει τόσο λάθος ο Ντίκενς;

Και τότε συνειδητοποίησα: Ο Scrooge χρησιμοποίησε τον Ντίκενς με ευφυΐα, ώστε να δημιουργήσει την εντύπωση που ήθελε. Δεν τον ενδιέφερε πλέον.

Εν κατακλείδι, πόσα χρόνια συναισθηματικής εξαπάτησης μπορεί να αντέξει κανείς;


ΠΗΓΗ: FT.com


σημείωση blogger:το απορίας άξιον είναι που οι Financial Times δημοσιεύουν ένα κείμενο που λέει έξω από τα δόντια και πολύ χοντρά,όλα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία δύο χρόνια...
Είμαι σίγουρη πως διαβάστηκε από πολλούς τραπεζίτες,πολιτικούς και επιχειρηματίες και στην Ελλάδα...
Γι'αυτό που αμφιβάλλω τα μάλα,είναι αν το κατάλαβαν...!!!

εορτής...κεράσματα!!!

Κάστανα μαρόν για αρχή...





Κέικ μαρμπέ με κάστανα και γλάσο σοκολάτας...

...και βέβαια λόγω της ημέρας και λόγω εορτής,ένα εορταστικό ποτό...
Εggnog !!!

Υπήρχε και γαλοπούλα γεμιστή και ελάφι στιφάδο,αλλά ας ξεκινήσουμε από τα γλυκάκια...

( συνταγές και λοιπά συναφή...coming soon,γιατί ακόμα δεν ξεπέρασα το σοκ του ανεμομαζώματος του σπιτιού...)

...και του χρόνου με υγεία,ευτυχία
και χαμόγελα...-:))

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ...-:))

Κέρασμα για τη γιορτή του υιού μου του μονογεννούς...
αύριο...
( αλλιώς βλέπω τη γαλοπούλα που φτιάχνω να πετάει
και το ελάφι στιφάδο
να τη κάνει για τη Πάρνηθα )

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !!!!!

να τα πούμε...????

ΟΛΟΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΕΣ
ΓΙΑ ΤΕΛΕΙΑ...ΓΛΥΚΑ...ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΙΚΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !!!!

γλυκάκι για το καλό...
( οι κουραμπιέδες τελείωσαν,πάμε για άλλη φουρνιά
κι ο μπακλαβάς γωνία...
ψήνεται στο φούρνο....)

Κορμάρα...Χριστουγεννιάτικη !!

Γ
ιατί βέβαια δεν μιλάμε για έναν απλό κορμό,αλλά για ένα κορμό με τα ...ούλα του!!
Με το παντεσπάνι του,με τη κρέμα του και με τη σοκολάτα του...
Εναν κορμό Χριστουγεννιάτικο !!!



ΥΛΙΚΑ

για το παντεσπάνι...

- 1/2 κούπα αλεύρι κόκκινο ( αν το χρησιμοποιήσετε παραλείψτε το baking )
- 1 κ.γ baking powder
- 1/4 κ.γ αλάτι
- 3/4 κούπας ζάχαρη
- 4 αβγά
- 1 βανίλια
- λίγη ζάχαρη άχνη
- 2 κ.σ νερό
- λικέρ της αρεσκείας σας για να ραντίσουμε το παντεσπάνι ( εγώ έβαλα το λικέρ ρόδι
που έχω φτιάξει )
- μερέντα ή γλάσο σοκολάτας για την επικάλυψη του κορμού
- τρίμματα μαύρης και λευκής σοκολάτας για τη γαρνιτούρα

για τη γέμιση με κρέμα βουτύρου...

- 1 φλυτζάνι τσαγιού γάλα
- 4 κουταλιές σούπας αλεύρι
- 3/4 φλυτζανιού μαλακό φρέσκο βούτυρο
- 1 φλυτζάνι τσαγιού ( εγώ έβαλα λιγότερο ) ζάχαρη
- 1 βανίλια


ΕΚΤΕΛΕΣΗ

η κρέμα...

Ρίχνουμε σε μικρή κατσαρόλα το γάλα και το αλεύρι,ανακατεύοντας το μίγμα με το σύρμα σε σιγανή φωτιά συνεχώς ,μέχρι να πήξει...
Την αφήνουμε να κρυώσει...
Ρίχνουμε στο μούλτι το βούτυρο,τη ζάχαρη και τη βανίλια και χτυπάμε μέχρι να ενωθούν τα υλικά...
Προσθέτουμε και το μίγμα της κατσαρόλας και συνεχίζουμε το χτύπημα έως ότου η κρέμα μας γίνει λεία ,ομοιογενής και αφράτη...
(...αυτή τη κρέμα βουτύρου μπορούμε επίσης να τη χρησιμοποιήσουμε και για τούρτες.πάστες και άλλα γλυκά..)

Βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να φτιάξουμε το παντεσπάνι....



το παντεσπάνι...

Ανακατεύουμε τα υλικά για το παντεσπάνι,εκτός από το λικέρ και χτυπάμε μέχρι να γίνει το μίγμα μας ομοιογενές...

Βουτυρώνουμε ένα μακρόστενο ταψί και καλύπτουμε το πάτο του με αντικολλητικό χαρτί φούρνου ή λαδόκολλα (...οχι αλουμινόχαρτο,αυτό καλό είναι να το αποφεύγετε γενικώς..)
πατώντας έτσι ώστε το χαρτί να κολλήση με το βούτυρο στο ταψί...

Αδειάζουμε το μίγμα για το παντεσπάνι στο ταψί και ψήνουμε στους 180 βαθμούς και σε προθερμασμένο φούρνο για 15 λεπτά..

Εδώ είναι η μόνη σχετική δυσκολία για τον κορμό....

Μόλις ψηθεί το παντεσπάνι,με προσοχή για να μη μας σπάσει ,γυρίζουμε τη λαδόκολλα σε καθαρή,ελαφρά ΒΡΕΓΜΕΝΗ πετσέτα ( το μυστικό ) την οποία έχουμε πασπαλίσει με τη ζάχαρη άχνη και τυλίγουμε πάλι με προσοχή με τη πετσέτα από τη μακριά πλευρά,δίνοντας το σχήμα που θέλουμε...

Αφήνουμε να κρυώσει...

Μόλις κρυώσει,ξετυλίγουμε σιγά σιγά τη πετσέτα,
ραντίζουμε το παντεσπάνι με το λικέρ και στρώνουμε τη κρέμα βουτύρου τυλίγοντας σιγά σιγά σε ρολό ,πάντα με τη βοήθεια της βρεγμένης πετσέτας...
Αφήνουμε λίγη ώρα να πάρει το σχήμα μας...

Ξετυλίγουμε τη πετσέτα - αν δούμε οτι μας έχει σπάσει σε κάποιο σημείο,δεν χάλασε και ο κόσμος,ούτε θα μας κακολογήσει η πεθερά μας...
Χαμπάρι δεν θα πάρει,αφού θα καλυφθεί με τη σοκολάτα και ούτε γάτα ούτε ζημιά - και τοποθετούμε το ρολό μας σε πιατέλα...

ο κορμός...

Αν θέλουμε κόβουμε ένα κομμάτι από το ρολό και το προσαρμόζουμε στο πλάι του μεγάλου, κάνοντάς το έτσι να μοιάζει με κλαδί...

Καλύπτουμε τα ρολά με μερέντα ή γλάσο σοκολάτας και με πηρούνι κάνουμε γραμμές κατά μήκος ,έτσι ώστε να δώσουμε την όψη του ξύλου...

Πασπαλίζουμε με άχνη και τρίμματα σοκολάτας μαύρης και λευκής...( αν έχετε smarty's κάντε τα ΟΥ με κόκκινα κουφετάκια....)

καλή επιτυχία...
καλές γιορτές...
καλά Χριστούγεννα...
καλά κρασιά...

Παγιδευμένοι στον "πλανήτη των Τραπεζών"..

Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει λεπτομέρειες των ενεργειών και χρηματοδοτήσεων που έκανε κατά τη διάρκεια εκτάκτων προγραμμάτων δανειοδότησης και διευκόλυνσης της ρευστότητας και το συμπέρασμα που προέκυψε έχει αφήσει τους Αμερικανούς άναυδους: η «δική» τους Κεντρική Τράπεζα δημιούργησε εκ του μηδενός περισσότερα από 9 τρις δολάρια από το Δεκέμβριο του 2007 και μετά με τα 3,3 από αυτά να παραμένουν στον ισολογισμό της και με τα στοιχεία να δείχνουν ότι δεν κατευθύνθηκαν μόνο σε αμερικανικές αλλά και σε ελβετικές, αγγλικές, καναδικές και άλλων χωρών τράπεζες.

Η Κεντρική Τράπεζα έκαστης χώρας υποτίθεται ότι περιορίζει τις δραστηριότητες της εντός των κρατικών της ορίων αλλά η τρέχουσα κρίση αποδεικνύει πως τα όρια αυτά έχουν εξαλειφθεί στον “πλανήτη των τραπεζών” καθώς το διατραπεζικό εμπόριο μπορεί να καταστήσει μία τράπεζα του εξωτερικού πολύ σημαντικότερη για μία χώρα απ´ότι οι δικές της τράπεζες και συνάμα πολύ πιο επικίνδυνη κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Αυτό συνέβη στην περίπτωση της ελβετικής UBS και της αγγλικής Barcleys, με την πρώτη να έχει δανειστεί από τη FED κεφάλαια ύψους 74,5 δις δολαρίων που είναι τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη αμερικανική ή διεθνή τράπεζα και τη δεύτερη να έχει δανειστεί 47,8 δις δολάρια, ποσό που είναι μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα που δανείστηκαν οι περισσότερες αμερικανικές τράπεζες.

Η ανάπτυξη της αμερικανικής αγοράς ενυπόθηκων τιτλοποιημένων ομολόγων σε συνδυασμό με το ότι το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, έκανε τράπεζες του εξωτερικού όπως η ελβετική UBS να κερδοσκοπήσουν στις ΗΠΑ με τεράστια ποσά και να βρεθούν εκτεθειμένες σε αντίστοιχου μεγέθους κίνδυνο μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην οποία οι ίδιες συνέβαλαν και από την οποία κέρδισαν πολλά δις. Προκειμένου, όμως, να μην ξεπουλήσουν τις θέσεις τους σε δολάριο προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στην αμερικανική αγορά αλλά κυρίως με στόχο την προστασία τους από την καταγραφή μεγάλων ζημιών όταν η αγορά ενυπόθηκων τιτλοποιημένων δανείων κατέρρευσε, η FED έκανε το αδιανόητο, δηλαδή ανέλαβε, χωρίς να ρωτήσει την αμερικανική κυβέρνηση και κρυφά από τους πολίτες, τη διάσωση τραπεζών άλλων χωρών.

Η διάσωση, όμως, συνεπάγεται τη δημιουργία νέου χρήματος για να κλείσουν τρύπες από την προηγούμενη περίοδο δημιουργίας χρήματος, όταν μεταξύ 2002-2008 μια σειρά νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων επέτρεψαν στις τράπεζες αφού δανειστούν δισεκατομμύρια από τη FED να τα αναπαράγουν πλημμυρίζοντας τις ΗΠΑ με κεφάλαια. Τα κεφάλαια αυτά ακολούθησαν τις διεθνείς τραπεζικές οδούς και βρήκαν το δρόμο τους προς τις μητρικές των τραπεζών σε διάφορα κράτη του κόσμου οδηγώντας και εκεί στην αύξηση της ρευστότητας και προκαλώντας μία εκρηκτική ανάπτυξη του δανεισμού.

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τη φρέσκια ρευστότητα εκπονώντας μια σειρά δανειοδοτικών προγραμμάτων και κατακλύζοντας τα ΜΜΕ με διαφημίσεις προσπαθώντας με κάθε τρόπο να πείσουν τους πολίτες να λάβουν δάνεια. Η ανταπόκριση των πολιτών οδήγησε σε επιπλέον δανειοδότηση η οποία δημιούργησε νέο χρήμα καθώς οι τράπεζες χρησιμοποίησαν τα νέα δάνεια ως εγγύηση για να λάβουν ακόμη περισσότερα χρήματα αυτή τη φορά από την ΕΚΤ. Τα χρήματα αυτά έγιναν δάνεια και τα ΜΜΕ πλημμύρισαν από νέες διαφημίσεις που προσπαθούσαν να πείσουν τους πάντες να επισκεφθούν την κοντινότερη τράπεζα προκειμένου να πάρουν δάνειο.


Μεταξύ 2003-2008 ο κόσμος εθίστηκε στο δανεικό χρήμα και το χρήμα πληθωρίστηκε χάνοντας την πραγματική του αξία. Έτσι, δημιουργήθηκαν φούσκες παντού, από την αγορά κατοικίας μέχρι το χρηματιστήριο. Πολίτες σε Αμερική και Ευρώπη έλαβαν δάνεια προκειμένου να αγοράσουν κατοικίες σε φουσκωμένες τιμές χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν ότι υποθήκευαν το μέλλον τους αλλά και αυτό των παιδιών τους. Όταν η φούσκα έφτασε κοντά στα όρια της η ελίτ των τραπεζικών ιδρυμάτων χρησιμοποίησε προϊόντα που θα κέρδιζαν από το σπάσιμο της και την κατάρρευση της αγοράς τιτλοποιημένων δανείων επιταχύνοντας, έτσι, αυτή τη διαδικασία και κερδίζοντας και πάλι δισεκατομμύρια από χρήμα που δημιουργήθηκε μέσα στο εργοστάσιο παραγωγής δολαρίων του τραπεζικού συστήματος.


Με το παιχνίδι να έχει φτάσει στο τέλος του και τον κόσμο να έχει πληθωριστεί σε ασύλληπτο βαθμό η FED έκλεισε τη στρόφιγγα της ρευστότητας και σταμάτησε να δανείζει στις τράπεζες. Χωρίς φρέσκο χρήμα οι τράπεζες άρχισαν να κυνηγούν πολίτες όχι για να τους δώσουν νέα δάνεια αλλά για να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή αυτών που είχαν λάβει παλαιότερα.

Οι τιμές στην αγορά κατοικίας κατέρρευσαν και οι τράπεζες κινδύνευσαν να καταγράψουν ζημίες. Οι τραπεζικές μετοχές άρχισαν να ξεπουλιούνται οδηγώντας τελικά και το χρηματιστήριο στο μεγαλύτερο κραχ από το 1929. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή αντί οι τράπεζες να αφεθούν να καταγράψουν ζημιές και το πλασματικό χρήμα που είχε δημιουργηθεί να μειωθεί, αυξάνοντας έτσι την αξία του χρήματος των πολιτών, η FED παρενέβη δημιουργώντας νέο χρήμα για να εξασφαλίσει τη διάσωση τους. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, το χρήμα πληθωρίστηκε ακόμη περισσότερο και η αξία του μειώθηκε περαιτέρω.

Αυτή η μείωση πέρασε στις τιμές των κατοικιών σε ΗΠΑ και Ευρώπη και στην πραγματική οικονομία και μεταφράστηκε σε αποπληθωριστικές πιέσεις οι οποίες ροκανίζουν το εισόδημα και την πραγματική περιουσία των πολιτών. Έτσι τα σπίτια όλων κοστίζουν σήμερα λιγότερο απ’ ότι χτες, όπως το ίδιο συμβαίνει και με τα αυτοκίνητα, τις επιχειρήσεις, τα μαγαζιά και τελικά την εργασία. Ήταν το 2008 όταν σε άρθρο μου με τίτλο ‘αποπληθωριζόμενος πλανήτης χρέους’ είχα εξηγήσει με αυτήν τη διαδικασία η οποία με αμείλικτο τρόπο μεταφέρει τον πλούτο από τους πολίτες στις τράπεζες για να αναγκάσει στη συνέχεια τους πολίτες να δεχτούν νέες απώλειες προκειμένου να εξασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη για τις τράπεζες.

Ο εφιάλτης, όμως, δεν έχει τελειωμό καθώς οι τράπεζες έχουν επενδύσει και στο κρατικό χρέος δημιουργώντας στα κράτη έναν αντίστοιχο εθισμό στο δανεισμό με αυτόν που δημιούργησαν στους πολίτες. Κάποιος σημαντικός σύγχρονος πολιτικός είπε ότι τα κράτη δεν είναι μωρά ώστε να δικαιολογηθεί το γεγονός πως δανείστηκαν πέρα από τις δυνάμεις τους. Δε διαφωνώ αλλά ούτε και οι τράπεζες είναι μωρά ώστε να μη γνωρίζουν πότε ένα κράτος μπορεί να αντέξει περισσότερο δανεισμό.

Προβληματικά κράτη και κερδοσκοπικές τράπεζες είναι συνένοχοι στο ίδιο έγκλημα μόνο που οι δεύτερες διαπράττουν το έγκλημα κατ’ επάγγελμα και έχουν ένα μηχανισμό που τους εξασφαλίζει ότι δεν πρόκειται ποτέ να πληρώσουν γι’ αυτό, ενώ τα κράτη χρειάζονται πολιτικούς με θάρρος για να μπορέσουν να αξιώσουν το διαμοιρασμό των ζημιών και να μην τις χρεώσουν στο σύνολο τους στους πολίτες τους.

Αν η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ήταν ταινία τότε το ρόλο του κακού θα έπαιζαν οι τράπεζες και του ήρωα η Ισλανδία, η μόνη χώρα που είπε όχι στη διάσωση τους και ναι στη διάσωση των πολιτών της. Οι υπόλοιποι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι συνεργοί στο έγκλημα.

Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
info@sta-gr.com

ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα........ ΑΥΤΟ ΠΟΤΕ..???

πηγή: Insurance Daily

ο χορός των...νιφάδων !!!

Ε
στω και λίγο...
τις είδαμε να πέφτουν άσπρες άσπρες και χοντρούλικες...
Δεν μας έκανε τη χάρη να το στρώσει,αλλά έστω κι έτσι ένα χάρμα ήταν...



...και μερικά γρήγορα κλικαρίσματα,γιατί ήταν πολλά τα μποφόρια...


...μμμππρρρρ....κρύο...καιρός για σκούφο..!!!

Καλό και ζεστό Σ/Κ σε όλους...

Ζελεδάκια από...Κυδώνι

Κυδώνι γλυκάκι αν δεν φτιάξατε ήδη,θα φτιάξετε σίγουρα...
Ζελεδάκια από κυδώνι όμως φτιάξατε..??
Αν όχι...ετοιμαστείτε...




ΥΛΙΚΑ

- 1 κιλό κυδώνια
- 800 γρ.ζάχαρη
- 1 μήλο
- χυμό 2 λεμονιών ( αν είναι μεγάλα,βάλτε 1,5 )
- 1,5 κούπα αμύγδαλα ωμά,ξεφλουδισμένα και κομμένα κατά μήκος,όχι αλεσμένα
- φύλλα αρμπαρόριζας
- 1 ξυλάκι κανέλλα
- 6-7 καρφιά γαρύφαλλου


ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Πλύντε καλά τα κυδώνια και το μήλο,καθαρίστε από φλούδια και κουκούτσια...
( σιγά κοπέλες μου που σας έπιασε η νοικοκυροσύνη και είσαστε έτοιμες να σουτάρετε τα φλούδια και τα κουκούτσια...
Χρειαζόμαστε την πηκτίνη που περιέχουν...
Βάλτε τα σ'ένα τουλπάνι,δέστε το και αφήστε το στην ησυχία του προς το παρόν ).

Κόψτε τα κυδώνια και το μήλο σε κομμάτια - μη ξεχνάτε να τα τρίβετε με λεμονόκουπα για να μη μαυρίσουν και να τα πετάτε σε λεκάνη με νερό και χυμό λεμονιού μέχρι να τα καθαρίσετε όλα - και βάλτε τα σε κατσαρόλα με νερό που βράζει ήδη,μαζί με το τουλπάνι...

Αφήστε να βράσουν ,μέχρι να πέφτουν από το πηρούνι...

Βγάζουμε το τουλπάνι και το ζουλάμε ανηλεώς μέχρι να βγάλει όλο του το ζουμί...
( η πηκτίνη που λέγαμε ).

Περνάμε τα κυδώνια από το μπλέντερ και τα πολτοποιούμε...

Σε άλλη,βαθιά κατσαρόλα,ρίχνουμε 2 ποτήρια από του ζουμί της πρώτης κατσαρόλας που βράσαμε τα κυδώνια,τη ζάχαρη,τη κανέλλα και τα γαρύφαλλα...
Βράζουμε για 5 ' και προσθέτουμε σιγά σιγά και με προσοχή γιατί πιτσιλάει,τον πολτό από το μπλέντερ...
Χαμηλώνουμε τη φωτιά,κατσικωνόμαστε πάνω από τη κατσαρόλα και με ξύλινη κουτάλα ανακατεύουμε συνεχώς γιατί κολλάει ( τα καλά κόποις κτώνται )...

Μόλις το γλυκό μας μοιάζει με μαρμελάδα,προσθέτουμε το χυμό λεμονιού,την αρμπαρόριζα και τα αμύγδαλα και ξανακατσικωνόμαστε πάνω από τη κατσαρόλα με τη ξύλινη κουτάλα μας και ανακατεύουμε...ανακατεύουμε...ανακατεύουμε...μέχρι να δούμε οτι ξεκολλάει από τα τοιχώματα και τον πάτο της κατσαρόλας και το χρωματάκι του να γίνει κόκκινο σαν μαγουλάκι ντροπαλής δεσποσύνης...

Περνάμε ένα ταψί ορθογώνιο με λίιιιγο λάδι, αδειάζουμε το μίγμα μας και αφήνουμε να κρυώσει πολύ καλά και να σφίξει...
( πιέστε και κανένα καφέ...μη σας πω και δύο )

ΤΙ..???...τελειώσατε νομίζετε...??..αμ δε...

πάμε συνέχεια...

Χαράζουμε με μαχαίρι το γλυκό σε κομμάτια
( μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κουπ πατ για διάφορα σχεδιάκια,μετά μου ήρθε η φλασιά,αλλά ήταν αργά...δεν υπήρχε πια γλυκό,τα ξεπατώσαμε,δεν πειράζει...next time )

Με την άκρη ενός μαχαιριού,ανασηκώνουμε τα κομμένα κομματάκια,τα "τσουλάμε" στη ζάχαρη, τα τυλίγουμε σε διάφανη μεμβράνη και τα τοποθετούμε σε - κατά προτίμηση μη εύκολα προσβάσιμο - μπολ...

voila'...έτοιμα τα ζελεδάκια μας...

φιλική συμβουλή: αν δεν θέλετε να ξαναξεπατωθείτε να ξαναματαφτιάχνετε,διπλασιάστε τη δόση...τρώγονται μετά μανίας και με ρυθμό πολυβόλου...

σμουααατςςςς στα μουτράκια σας...